hoe train je de Mont Blanc marathon in Nederland...tsja da's lastig in zo'n vlak land. Hoe train je de Zeeuwse KustMarathon in Brabant...tsja da's lastig zonder strand. Vindingrijk en improviserend struin ik de bossen tussen de ruit Geldrop-Someren-Valkenswaard-Waalre af. Wat je daar vindt breng je niet naar de politie. Lekker laten liggen. Als trainingsterrein voor de ZKM is het behoorlijk improviseren in ons Brabant. Wel gaaf.
Gelukkig heb ik een nogal visueel ingesteld voorstellingsvermogen. Plotseling wordt een ruiterpad een mul strandpad. Een plas een golf en een paar bulten in de bossen duinen. Zo train ik mentaal de mooiste en de zwaarste. Want laten we wel wezen. Vorig jaar tartte de werkelijkheid toch elk voorstellingsvermogen. Stoer Loperslatijn in de categorie grootste vismaat was voor de deelnemers werkelijkheid. Toeschouwers die tegen de wind onhoorbaar aanmoedigde, fluisterstil in gierende zeewind.
Waar hoopt de ZKM hardloper op in 2010? Windkracht 9, striemende regen en nog hoger water...? Of hoopt hij/zij op de zon, een briesje in de rug en laag water met een strak vlak strand? Vul het maar in zoals je zelf wilt. Die 2009 ervaring (zie verslag 2009) staat op mijn netvlies en DAT motiveert mij in ieder geval tot op het bot om dit jaar nog sterker aan de start te komen. Niet om een betere tijd te lopen. Maar om iets minder gesloopt Lein de hand te schudden in Zoutelande ...
tot zover, de groeten uit het Brabantse Geldrop,
Wout.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Doe mij ook maar een bescheiden storm, zoals het hoort in Zeeland......
BeantwoordenVerwijderen