dinsdag 18 augustus 2009

...eten is trainen...

Ja, weer zo'n maffe stelling. Het lijkt wel of ik de hele dag met niets anders bezig mag zijn volgens de deskundigen. Gij zult dit, gij zult dat. Oja, en dat is ook belangrijk.
Is gewoon lopen er niet meer bij?

Ja is het antwoord. Gewoon lopen mag ook. Maar niet voor de marathon. Die is net 12,2 km te ver voor het lichaam.
Het grootste probleem is je voorraad " brandstof" voor onderweg. Wanneer die weg is kom je de " man met de hamer" tegen. Rond de 30 kilometer zijn in de regel je glycogeen voorraden uitgeput en schakel je over door je " overlevings voorraden van vet en proteïne in je lichaam op te eten. Je kunt dit gedeeltelijk weer met energie dranken aanvullen,dit heeft echter maar een gelimiteerd effect. Je lichaam houdt er niet van om tijdens inspanning vloeibaar voedsel in te nemen maar in een marathon moet je wel. Doe je dit niet dan heb je grote kans op kramp. Kramp is een combinatie van vermoeide spieren en uitdroging. Heb je eenmaal kramp gehad in het begin van de 30 kilometer dan is de finish nog heeeeeeeel lang vooruit. Dan voelen 12 km als het dubbele. Het !@#$%^& onderweg zal niet gering zijn. Ik hoop dat je het niet zal meemaken. Gelukkig spreek ik niet uit eigen ervaring. Maar er bestaan lopers die er echte drama-verhalen van kunnen maken. Leedvermaak is ook vermaak. Maar ook een harde leerschool. Je zorgt er wel voor dat je dat nooit meer zal overkomen.

Hoe beter je lichaam voor de marathon dus prepareert op de "meer dan 30km" wedstrijd hoe minder last je zult krijgen van de man met de hamer. Via http://www.prorun.nl/ kun je in heldere taal lezen hoe en wat rondom lopen-eten-trainen-enz...
Zet 'm maar bij je favo's, daar zul je nog veel plezier van hebben.

In de komende weken ga ik trainen met voedingsgel van Born. Ik heb er nog weinig ervaring mee. Bij de natuurmarathon van 't is voor niks in Geldrop 2008 heb ik zo'n gel ingenomen na de 25e km. Ik ben die man niet tegengekomen. Dus je zou denken...
Proefondervindelijk kom ik er wel achter. Tijdens mijn vakantie mag ik nog een keer 3 uurtjes buiten spelen. Lijkt mij een mooi moment.
Een goede tip: maak een weeklijstje wat je "moet" eten voor de marathon en ga dan pas naar de winkel.

Daarmee laat ik ook weten dat ik de blog met vakantie stuur. Heb je suggesties, opmerkingen, zin om mee te lopen met mij en Chris of LoGo dan lees ik het wel.

Later :-)

maandag 17 augustus 2009

...een zware halve en duurloop van 28 km...

In de voorbereiding van de Zeeuwse KustMarathon is het nu heel houden en toch de lat steeds hoger leggen. En tot nu toe lukt het. Ondanks een 2 weken durende antibiotica kuur. Mijn conditie heeft er niet onder geleden. Sterker nog, mijn conditie is verbeterd. Dit komt niet door de kuur maar door netjes de afstanden en intensiteit op te bouwen. En de hersteltraining op maandag door de kuitenkneder niet te verzaken.

De halve marathonroute die Chris op zijn Blog heeft gezet in juli heb ik afgelopen zondag gelopen. Maar dan ietsjes zwaarder gemaakt. Een super-route, dat moet gezegd worden. In september gaan we deze zeker samen nog lopen. Of wordt het op 13 september de halve marathon van Mirwart Belgie. Een schitterende natuurmarathon met de mogelijkheid om deze te halveren. In aanloop van de Zeeuwse is dit dus een verstandige keuze. Een halve dag, meer kost het ons niet. We zien wel.http://www.laprovinciale.be/parcours.php

De duurloop van 28 km is prima gegaan. Binnenkort Achel aantikken en Benedictus om bijstand vragen. Maar op mijn vakantiebestemming ga ik 'n 3 uurtjes duurlopen over mooie paden en stranden. Liefst in de ochtend, dan kom je nog geen mens tegen. Als de zon opkomt is de natuur het mooiste voor oog en oor. Ik kijk er nu al naar uit.

Iedereen is nu op vakantie. En dat is goed te merken. Op de loopvereniging LoGo is het rustiger dan ooit. Maar op de fietspaden die door het loopgebied kruisen zijn de electrisch aangedreven fietsen niet meer te tellen. Linke soep want die hebben zogezegd wat meer ruimte nodig op het fietspad. Voor je het weet...

Gelukkig heb ik daar niet veel last van. Ik knal gewoon door het stof en de modder. Knallen dus. Om maar goed getraind te zijn voor DE marathon van NL. Ik hoop wel dat op 3 oktober de weergoden ons goed gezind zijn. Dat betekent een flinke wind tegen, maximale vloedlijn en als het ff kan een pittige regenbui. Als je dan het shirt " uutloper" haalt door over de streep te komen in Zoutelande heb je 'm echt verdiend.

maandag 10 augustus 2009

...Zwaar off track...

het was weer puur genieten tijdens de bikkelharde off track training van 20 kilometer. Naast een koppeltje Buizerds, die elkaar bij de volgende Valentijnsdag eerder een grafboeket dan een frisse ruiker cadeau zullen doen, en een reebok geen dierenactiviteit in het grote bos. Of lag dat aan mij ... Ik heb 20 kilometer lang geprobeerd om de zolen van mijn schoenen te lopen. Dit keer had ik weinig oog voor moeder natuur.
Volle bak met mijn gedachten bij de Zeeuwse KustMarathon, het ultieme doel. Dus op een bospad niet het makkelijke platgefietste stuk maar juist dat rulle middenstuk gelopen. Waar het stoft is het pad het zwaarst. Heuvelop extra tandje erbij. Op mijn Garmin zie ik dat ik snel herstel van mijn inspanning. Binnenkort maar eens een stukje Limburgs heuvelland uitzoeken.

Je kunt begrijpen dat ik blij ben dat het vandaag hersteldag is. Alli ben Sjamoer, befaamde olifantenkuitenkneder, zal mij laten kennismaken met zijn kneedkunsten.

Gerard Nijboer schreef in zijn boek een stuk over Lornah Kiplagat en haar trainingsmethode. Zij traint op gevoel. Puur off track en in de heuvels. Ok, dat kan ook iets makkelijker in Kenia dan in het vlakke NL maar toch... Je zou verwachten dat zij vele uren over het tartan zou snellen, not dus. Veel lange afstanden is blijkbaar voor Lornah de basis. Gerard is zelf kapot gegaan door als marathonloper veel korte en intensieve trainingen te lopen. Toendertijd bestond de trainingsmethode voor de marathon uit kort en intensief te trainen, weinig water te drinken...Ahum, dat was dus in 1980.

Hoe dan ook, ik ga nu met de benen omhoog.

vrijdag 7 augustus 2009

...150 minuten...

Het begin is gemaakt. De eerste proef die lijkt op een marathon duurlooptraining is 100% geslaagd. Als je tegen een niet-loper zegt dat je in de ochtend 150 minuten achterelkaar hebt hard gelopen kun je op een ...huuuh.... reactie wachten. Je spoort op dat moment niet, bent rijp voor Pieter Baan en gevraagd wordt of je geen fiets had kunnen nemen.

Jaren geleden dacht ik er ook zo over. Als teamdier liep ik halve marathons op het hockeyveld. Stofzuigen op het middenveld. Aansluiting maken tussen voor en achterhoede. Mijn tomeloze conditie viel op. Tegenstanders hadden het toen al over "loop jij de marathon ofzo"? Gemiddeld versleet ik dan ook 2 mandekkers per wedstrijd. Na de 1e helft kreeg ik altijd weer een verse. Voordat die mijn trucjes doorhad waren onze punten al gescoord. Opvallend is bij hockey dat er in de winterstop dus 2 maanden helemaal niets gebeurd. Een totale lichamelijke ontakeling van opgebouwde kracht en conditie speelt zich dan af. Om na 2 maanden weer te gaan trainen om dit niveau in 3 weken weer te pakken te krijgen.

Daarom ben ik begonnen met hardlopen. Puur om de conditie, mijn sterkste wapen, op peil te houden. Dus via de vereniging LoGo aan de slag gegaan. Om jaren daarna via deze blog te melden dat ik helemaal niet meer hockey, compleet verslaafd ben aan het hardlopen en dit graag vertel aan niet hardlopers om ze daarmee over de "ik loop niet-streep" heen te trekken.
Je begrijpt dat ik dan niet direct begin over de 150 minuten, wel over de lol die ik eraan heb.

Die 150 minuten ga & moet ik nog uitbouwen om goed voorbereid te starten aan de Zeeuwse KustMarathon. Op naar de 170 minuten. Ik ben nu alweer routes aan het verzinnen voor volgende week, haha. De conditie gaat vooruit.

Nu alles nog heel houden.

zondag 2 augustus 2009

Dat telt...

vandaag heeft LoGo een testloop gehouden van 15 km ter voorbereiding van de Eindhovense Marathon. Voor mij een echte test omdat ik benieuwd was hoe mijn lijf op een 15 km in 5 minuten per km tempo zich zou houden. Nou, prima kan ik wel zeggen. Heerlijk om weer eens ouderwets lekker te draven. Door regen en koele temperatuur zat er veel zuurstof in de lucht.
Uiteindelijk de 1/2 marathon gelopen.
Op de terugweg van het parcours naar het clubhuis sprak ik de veruit langzaamste dame die mee had gelopen. 15 km in 105 minuten. Ze traint omdat ze het een afgang voor haarzelf vindt als ze tijdens de 21,1 km moet stoppen. Ik was sprakeloos. Om een lang verhaal kort te maken, ik heb haar grote complimenten gemaakt over haar motivatie om te gaan hardlopen en dat juist haar prestatie de anderen zou inspireren. Voor haar is het lopen veel zwaarder dan iemand met talent en aanleg. Juist voor haar neem ik mijn petje af.

Helaas wordt er meestal gefocust op de eindtijd, niet op de "route" die ervoor is afgelegd.

Morgen worden mijn benen gemasseerd dus da's een goede hersteltraining.

Weet je wat ook telt, het aantal resterende dagen totaan de Zeeuwse KustMarathon: 61