...Koning van Spanje 2012...

alweer voor de 2e maal werd dit trailevent georganiseerd. 11 of 30 km door het Gulpener dal lopen. We, Marc-Jurgen-Chris en ik, waren ruim op tijd bij Rocca. Omdat de parking rap in een zompig landschap zou veranderen hebben wij de wagen maar bij de brandweer geparkeerd. Die weten met wateroverlast wel raad.
Bij binnenkomst meteen gezellig. Veel bekenden, handjes schudden en kussen. Feestje maken van deze dag. Facebook is leuk, live is beter. met tussenstops bereik ik de omkleedcabins. Gang A voor de jongetjes, gang B voor de meisjes. Gang C ben ik maar niet ingelopen...

De zompige klei, limburgse loss zo u wilt, zoog de gestaag vallende regen als een dorstige Schot naar binnen. Bij aanvang begon het weer al een rol te spelen. Flinke wind en regen maakte het wachten tot het startmoment tot een verplichte babbeltje met je buurman zodat het niet opviel dat je aan het klappertanden was. Watje. Het was helemaal niet koud. En die regen mag/hoort bij een stevige trail. Het bekende gevecht tegen de elementen moet je niet schuwen als trailrunner. Als je bang bent dat je witte sokjes vies worden ga je maar lekker op het asfalt lopen. Beetje trailrunner heeft zwarte sokken aan. Dat gezeur over het weer is aan mij niet besteed. Kustmarathon 2009, da's pas genieten.

De trail was prima. Schitterend parcours, spekgladde paden en pure natuur. De achtertuin van de brouwer was vol in de lente. Die spekgladde paden maakte het dat ik spijt had van mijn keuze om de Salomon XT Wings schoenen te gebruiken. Maar zo'n glad parcours had ik nog nooit meegemaakt. Ik ben dan ook meer moe geworden van het corrigeren van mijn looprichting dan van de trail zelf. Technische singletracks, haha zo ken ik er ook nog een paar. Groene zeephelling is op sommige stukken een beter verwoording. Maar lieve lezers, daarom niet getreurd, ik heb 100% kunnen genieten hiervan.

Na de eerste 5 km liet mijn maatje weten dat het tandje eraf ging en dat ik door moest gaan. Helaas een kwetsuur voor hem. Zo doorgelopen hield ik wel zicht op een vooruitgesnelde compaan Jurgen Krikke. Zijn Salomon Eyewear zat als een bandana de dansende lokken bijeen te houden. makkelijk te herkennen dus in het rennersveld. Die koele bril is nu nog een collector's item. Gelukkig heeft Marc een site voor ons opgezet zodat ook jij deze coole gadget kunt bemachtigen: SalomonEyewearBenelux

Op de 20km besloten Jurgen en ik het samen uit samen thuis motto te hanteren. Dus als de 2 roodgejasde vrienden hebben we nog 10km lang gezellig het uurtje volgemaakt. Maar wel met het verschil dat Jurgen zijn Salomon Fellcross aan had getrokken. Die liep dus rechtuit door de modder zonder 1 centje pijn. Ik geloof dat ik nog maar eens langs Scarabee Valkenswaard moet gaan. Ik heb nog ruimte in mijn sportschoenenkast. Al is mijn vrouw daar niet zo mee eens. Maar dat mag ze zijn.

1 glas Erdinger heb ik gedronken om heilig te beloven aan mijzelf om voortaan deze trail te finishen met een Gulpener. Limburg mag niet alleen trots zijn op haar bier maar ook op heuvels. Als Brabander was ik al om, maar deze zondag was wederom een bevestiging daarvan.

Voor foto's verwijs ik je graag naar www.trail-running.nl, daar staan ze.

Geniet ervan,
groet uit Geldrop
Wout