...Sunday's finest morning moments...

eerste Paasdag, de koelte van de ochtend is van tijdelijke aard. De lente, de zon, de niet aflatende concerten van onze gevleugelde vrienden en het jonge leven zijn de mix die onze loopomgeving kleur geven.

De Prestatatie-1 (P1) groep van LOGO staat te trappelen. Egon als gediplomeerd trainer neemt de groep mee onder het mom van een rustige 90 minuten duurloop. Daar scoort hij wel mee. De lucht wordt al warmer en de zon begint al lichtjes te branden. Een schaduwrijk parcours is het devies.

Opvallende is dat om 0900 uur veel sporters al bezig zijn. MTB-ers, collega lopers, ruiters en E-bikers. Normaal komen we een groepje MTB-ers tegen da's alles. Verstandige gasten.


De route is mooi. Asfalt en zand als ondergrond. Veel schaduw. Veel natuurschoon. Sinds dat Egon voor de www.comrades.com aan het trainen is winnen de routes aan kwaliteit...

De sfeer is goed, de gesuggereerde 90 minuten zijn 120 geworden maar aan de vrolijke koppies is dit niet te zien. Het was goed en gezellig.

Ik heb er nog een 60 minuten aan vast geplakt. In mijn achtertuin is het goed toeven voor mij als trailer.  En het voordeel van muggen is dat als ze beginnen te prikken als je langzamer dan10 per uur gaat lopen. Dus ook de laatste van de 30 km zijn in een fitte pas gelopen. 30km in 3 uur.

De Paashaas hebben we gemist. Zal het wel te druk hebben gehad...

Groet uit Geldrop.

...ONTLOPEN...

Het gevoel van niet moeten. Geen schema meer. Geen deadline. Geen herstel na inspanning. Maar juist rust, herstel, geen lopen, wel een biertje...dat noem ik ONTLOPEN.

Da's zo'n fase na een pittige trail waar alle registers zijn aangesproken. Zoals de bij Limburg Zwaarste. Nu moet ik deze inspanning wel nuanceren daar ik bewust op de 33e km (post 3) de loopstekker eruit had getrokken. Daarom was ik na 2 dagen alweer superfit. Marc is wat dieper gegaan en heeft het gevecht met de trap wel aan moeten gaan. Voor mij was dit in 4 treden weer boven, haha.

Afgelopen zondag de 17e april stond voor Marc, Chris en mij de mooie, licht geaacentueerde MTB Mierlo 15km op de rol. Gewoon omdat we weer eens wat anders wilde lopen. Want dat inspireert (zie voorafgaande blogverslagen). Nou aan inspiratie en transpiratie was geen tekort. Het gemiddelde trailtempo  was zodanig dat ook Chris (nog in de recuperatie, awel) zelfs foto's kon nemen. 

Mijn ervaring met dit soort trails is dat je toch met enige regelmaat de vonken onder je zolen vandaan moet laten spatten. Gewoon de route visualiseren en intervals bepalen. kijk dan knal je veel gemotiveerde heuvel op en af. Niets moet want je bepaald het zelf. Dus ff halt houden om 'n fotoke te trekken moet kunnen. met de Pentax Optio W90, prima trailcamera.

Het lijf de rust gunnen om daarna weer je trail te kunnen doen zoals jij die voor ogen hebt, da's ontlopen.

Groet uit Geldrop,

Wout 

PS: ontlopen betekent overigens ook dat je heel trots en tevreden terug kijkt op haar 1e bosloop (LOGO trimloopcyclus) waar ze trots de bokaal voor de 2e plaats omhoog houdt. Gaaf he...!!!!!

...Limburg te Zwaarste...

Als je het niet probeert weet je het niet. Verder lopen dan 42,195 km in 1 trail. Die uitdaging ben ik aangegaan. Ik heb de test niet gehaald. Maar ik heb niet gefaald. Want ik ben veel over mijn sportieve DNA te weten gekomen. En daar ga ik mee verder.

Relax, de start zoals die moet zijn

...witte sokken...?

Willem had het zo mooi gesteld voor de 5e LZ. Je mag 100 km lopen. Maar ook 80 of 60. Enfin, mijn aandacht was getrokken. Al googlend en lezend begon het te borrelen. Het zou de 60 worden. De voorbereiding voor deze trail is in totaal zo'n 700 km lang en 75 uur in totaal geweest. Dat weet ik dankzij mijn Garmin forerunner 305, makkelijk zat. Maar ook dat is een hulpmiddel, het gevoel is belangrijker.

Marc in Valkenswaard opgehaald om 06.45 uur. Met gevaar voor eigen leven want Marc voor openingstijd van hun winkel Scarabee sport & Outdoor is als met het slechte been uit bed stappen. Nu ken ik Marc al een tijdje dus weet ik dat je alleen maar hoeft te zwijgen. Hij spreekt je ook niet aan, hij praat maar verwacht geen antwoord. Dat ik dat weet weet hij niet. Dat heeft hij nog niet door gehad. Nu wel want ook hij leest mijn blog. Maar vrienden hebben geen geheimen dus ook nu niet, haha.

Wilbert, LZ als training voor CCC!!

...schiet eens op met die koffie...

Afslag 36 Wilbert van de carpool plaats af kunnen trekken anders was hij met Belgische vrinden in een parking party blijven steken. (Parking party=kofferbak open, autoband eruit en die leegte vullen met ijsblokken en drank, vuilnisbak als vuurkorf en Tiesto door de luidsprekers).

Navraag bleek dat hij bezig was met de voorbereiding op de RoPa-run, klasse man, goed bezig. Maar dat op 02 april om 0700 uur 's ochtends, het moet niet gekker worden. Maar dat werd het wel...

In een strak uurtje richting de Heerlese satelietclub RKHBS gereden. Schitterende locatie, prima faciliteit voor voetbal. Dat hier terluiks DE Limburg Zwaarste werd gehouden was bij de aanwezige voetbaltalentjes niet doorgedrongen.

Belgische vrinden

Annemarie en Willem hielden de touwtjes geroutineerd in handen, vertrouwd liep het op rolletjes. Veel bekenden, vertrouwde praat en licht zenuwachtig gehuppel. als debutant op de 60 km keek ik lekker de kat uit de boom. het startschot om 0900 uur was droog.  De weergoden waren door de afkoop van een worst bij de zusters van Clarissen gunstig gestemd. Wodan was op stap met Pluvius en Sol had vrij spel op de vele kale koppen/armen/benen!

Rustig aan begonnen, tempo laag, hartslag laag. Proberen in een ritme en flow te komen. Not dus. Adembenemende panorama's, stiltes in de natuur, oorverdovende vinkenslag, ruisend slootwater, prima toeven. Het voelde prima.

Mijn Belgische vrinden konden hun lol niet op. Chapeau heren, petje af. En al lopend vind je dan je ritme. Heuvel op/af, stukje vlak, weilandje door, door het dorp. Ach, alle elementen waren in deze LZ verwerkt. De route was prima uitgepijld. Maar daar had niet iedereen continu oog voor. Dus zijn er vele extra km gemaakt. Maar in zo'n omgeving is dat geen straf, toch...?

dit is trailrunning pur sang, big smile en gaaaaan !

Na post 2 zijn er heeeel veel doorgelopen tot ver na het 3-landenpunt. Helaas ben ik daar mijn loopmaatje kwijt geraakt. De praat sleepte ons door de zware kilometers heen. Nu moest het op eigen kracht. En helaas ging dat lampje ondanks de goede voorbereiding te snel uit. Bij post 3 het Hijgend Hert was de energie op. De benen pap. Maar een fris hoofd die mij vertelde fijn uit te stappen en te voorkomen dat ik of geblesseerd zou raken of de komende loopmaanden naar de knoppen zou lopen. DNF=Did Not Finish

Maar dat is niet erg. 30KM genieten van deze LZ editie smaakt naar meer. Dus zie ik deze editie als de best voorstelbare kennismaking met een meer dan 42,195km loop. Dankzij Willem en AM. Gracias!!!

Esther 

De volgende loop zal de VeluweZoomTrail worden. Vorig jaar stond ik toen op de MontBlanc voor een goed doel, zie blog 2010. Nu voor een nieuwe doel, het uitlopen van de ultra.

Tot dan, groet uit Geldrop.