het is niet meer en ook niet minder. momenteel loop ik puur nog om de spieren soepel te houden. Ik noem dat voor de herkenbaarheid maar sloom lopen. Waar ik een single track in wil stuiven ga ik nu rustig recht door. Alle krachten in mijn lichaam trekken richting off track maar ik houd mijn hoofd koel. Zeeuws koel denk ik dan.
De vooruitzichten zijn maximale waterstand = minimaal stukje strand waar je doorheen mag ploegen. Het beetje regen is verfrissend te noemen, voor Zeeuwse begrippen praat je niet eens over regen. De tegenwind stopt bij windkracht 5, vrij krachtig. Dus tijdens het lopen ben je aan het beuken tegen een wind die met een snelheid van continue 10 1/2 meter per seconde wilt terugduwen naar de startplaats. Da's een fraai vooruitzicht. Op de golven verschijnen witte schuimkoppen. De windchillfactor is zodanig dat een temperatuur van 18 graden celcius kan dropen naar 8 a 9 graden celcius.
Ik vind dit gaaf. Het gevecht tegen de elementen maakt de marathon alleen maar nog waardevoller.
Ali ben hassan, olifantenkuitenkneder van beroep, heeft mij vanavond even aan een grondige inspectie onderworpen. het predikaat " het is goed" is voor mij het sein veilig. Het lijf voelt goed en alles staat nu in het teken van de ZKM. Alles wat ik doe relateer ik naar de aanstaande marathon. Ik moet dus wel erg opletten dat ik niet blijf steken in deze tunnelvisie.
Dinsdag geef ik nog training aan mijn loopgroep, donderdag rustig uitlopen, zaterdag de ZKM !
Running on empty van Jackson Brown brengt mij nu in de runner's mood...yes.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten