Grijze lucht, windkracht 3, soms 4, sneeuwvlokken gebruiken hun neerwaarts vermogen om de aarde te bedekken. Wat geeft de buienradar aan? Aanhoudende sneeuwbuien in zuid-oost Brabant. YES, this is trail-time. Spontaan duik ik in mijn kast met materiaal. Want goed materiaal is het halve werk. Wat is wijsheid?
Het wordt een mengeling van merken, let op: 1e laag: Craft Thermo onderbroek met lange pijpen, Icebreaker GT200 thermo shirt (perfect spul), X-Socks, gezicht en oren insmeren met Nivea lotion. De 2e laag bestaat uit Skins A400 lange compressiebroek, Salomon shirt met lange mouwen en half zip, Jack & Jones muts met windbreaker, Buff als kraagband. De 3e laag zijn dubbele handschoenen van Nike en Noth Face, Odlo Windjack, Lightbelt van Saucony, Salomon XT Wings schoenen (wat een grip op vers poeder!).
In de stilte, geen mens kwam in de bossen, gelopen. Bijna mediterend pakte ik km voor km, de trance zat er helemaal in. De Groote Heide in combi met het Bels Lijntje zorgde voor een prima afwisselende trail. Soms versnellen, soms stilstaan om het hert diep in de ogen te kijken. Schitterend als je dan zijn wintervacht ziet. Onzichtbaar als een Stealth bewegen ze zich door de bossen. Dan ineens schiet er uit het bos een arreslee met 8 poolhonden het pad op. Waanzinnig wat die honden kunnen. Ze hadden mij op de korrel. Maar trailen met de arreslee lukt niet. Vonden die honden wel dus pang, arreslee in de bocht vast. Honden junkeren, baasje in de correctiestand, honden in het gareel, ik meehelpen de arreslee weer in de glijfase te krijgen en weg waren ze.
Nog 1 loper gezien. That’s all. Wat is sneeuw toch gaaf. De dempende werking zet mij even op me-myself-and I. Daar ik nooit met muziek loop vang ik de stilte op. En dan beginnen bij mij al lopend ideeen te borrelen. Gaaf dit, doen dat, zo los ik dit op, dat ga ik volgende week bij Scarabee kopen. Scarabee, oja ik heb een idee. Mobiel erbij. Kai aan de lijn. Idee geparkeerd en weer door. Wat een oersterk gevoel. Een gevoel dat nauwlijks te beschrijven is. Dus de volgende keer gewoon meelopen. En die mogelijkheid zal zeker nog voor gaan komen daar Chris-marc-Wouter volop in training zijn voor de Limburg Zwaarste (02 april 2011).
Het is maar dat u het weet.
foto's zeggen genoeg, daarna even langs Scarabee langs, Esther en Marc relaxed in de weer.
Het lijkt wel of de zool gemaakt is op de R & D department van Michelin France. Je voelt dat je een stevige afzet hebt in de richting die jij wilt. Door de stevige stabiele zool klap je niet om in de enkel. Je pareert met gemak oneffenheden in het pad. De vetertechniek met one strap is perfect en zal nooit los gaan. Sterke hak. Veel zijdelingse steun, soepele afwikkeling van de voet blijft mogelijk. Ook op stukken asfalt.
De rust ; schoonheid van ons mooi Geldrops/Heezers bos hoop ik weer te geven aan de hand van een zwik foto’s. Mijn kerst kan niet meer kapot. Morgenvroeg ga ik weer. Herstel? Nu ff niet Of toch nog even lekker uitslapen…?
